Premiera: 27 października 2018
Zdecydowanym atutem tej książki jest poruszony w niej motyw samobójstwa - ostatecznego i nieodwracalnego kroku, do którego popycha młodych ludzi wiele czynników. Z jednej strony może to być poczucie winy, z drugiej dojmująca samotność i poczucie izolacji od otoczenia. Jeśli w obliczu najczarniejszych myśli zabraknie tego przysłowiowego "anioła stróża", osoby, z którą można szczerze porozmawiać, to wtedy dochodzi do tragedii. Tragedią jest już sam fakt, że Polska plasuje się na drugim miejscu w Europie pod kątem wskaźnika samobójstw wśród nastolatków. To przerażająca statystyka, w której - jak donosi Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę - wyprzedzają nas tylko Niemcy.
"Samobójca" w typowy dla powieści młodzieżowej przystępny sposób pokazuje, że miłość jest w stanie wyprostować pokręcone myśli i odgonić koszmary, pod warunkiem oczywiście, że trafi się na wartościowego partnera. Kibicuję Florze i Felisowi, dlatego też z niecierpliwością wyczekuję kolejnego tomu cyklu pt. "Nauczyciel".
Bardzo dziękuję autorce za odwołanie się do pokładów romantyzmu w mojej czytelniczej duszy, dzięki czemu skusiłam się na jej książkę i nie żałuję spędzonego w świecie Niezmiennych czasu.
"Wśród Niezmiennych od zawsze wyróżniano cztery umiejętności. Firmitas, czyli nasza siła i stabilność w osobie nauczyciela. Adfectus, czyli dbałość o uczucia i emocje, które może ofiarować opiekun. Protectio, ochrona wszystkich Niezmiennych poprzez zdolność do tworzenia czegoś z niczego oraz Incubo, czyli koszmar, ciemna strona uczuć dla zachowania równowagi. Każda z tych umiejętności jest tak samo ważna. Dopełniają się one wzajemnie, tworząc krąg nieśmiertelnego życia. Od wieków spełniamy swoje zadania, starając się, aby nasze istnienie pozostało tajemnicą. Nie jest to łatwe zadanie, ale póki co wywiązujemy się z niego z zadziwiającą skutecznością". - fragment powieści.
"Samobójca" to pierwszy tom serii "Niezmienni" z gatunku "Young Adult" z elementami fantasy, w którym główną rolę odgrywa wątek romantyczny pomiędzy poturbowaną przez życie nastolatką Florą, a tajemniczym młodzieńcem o imieniu Felis. Wątek wydawałoby się znany (i przez wielu czytelników lubiany), natomiast Agnieszka Ziętarska nadała mu świeżości i stosownego ładunku emocjonalnego, co sprawiło, że tytuł ten przeczytałam niemal na jednym posiedzeniu.
Nie mamy tu jednak do czynienia z wampirami czy wilkołakami, ale z Niezmiennymi - istotami o nieszablonowych talentach. W tej grupie są bowiem Opiekunowie, Nauczyciele, Obrońcy i Inkubowie. Wspomniany wyżej Felis odpowiada za sprawowanie opieki nad duszami; jest swego rodzaju aniołem stróżem, chociaż skrzydeł czy aureoli nie ma. Do jego zadań należy kojenie cierpienia duszy i towarzyszenie jej w istnieniu w ciele człowieka. Kiedy Felis otrzymuje zlecenie opieki nad duszą Flory - koleżanki ze szkoły, w której oczach rzadko gości radość - chłopak czuje, że będzie miał sporo do zrobienia. Zwłaszcza, że na duszy dziewczyny ciąży piętno samobójcy. Dla takiej duszy nie ma ratunku, jej przeznaczenie zostało przesądzone. Chyba, że Opiekun postanowi wyrwać się ze szponów narzuconych mu zasad...
Ziętarska wykreowała ciekawych, budzących sympatię głównych bohaterów, oddając im głos z uwagi na pierwszoosobową narrację. Również postaci drugoplanowe, np. przyjaciele Felisa, bardzo przypadły mi do gustu z uwagi na ich krnąbrność, ale i bezwarunkowe oddanie sprawie - na takich przyjaciół zawsze można liczyć. Nie będę jednak ukrywać, że tyle nieszczęść ile stało się udziałem Flory, przerosłoby niejednego dorosłego...
Zdecydowanym atutem tej książki jest poruszony w niej motyw samobójstwa - ostatecznego i nieodwracalnego kroku, do którego popycha młodych ludzi wiele czynników. Z jednej strony może to być poczucie winy, z drugiej dojmująca samotność i poczucie izolacji od otoczenia. Jeśli w obliczu najczarniejszych myśli zabraknie tego przysłowiowego "anioła stróża", osoby, z którą można szczerze porozmawiać, to wtedy dochodzi do tragedii. Tragedią jest już sam fakt, że Polska plasuje się na drugim miejscu w Europie pod kątem wskaźnika samobójstw wśród nastolatków. To przerażająca statystyka, w której - jak donosi Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę - wyprzedzają nas tylko Niemcy.
"Samobójca" w typowy dla powieści młodzieżowej przystępny sposób pokazuje, że miłość jest w stanie wyprostować pokręcone myśli i odgonić koszmary, pod warunkiem oczywiście, że trafi się na wartościowego partnera. Kibicuję Florze i Felisowi, dlatego też z niecierpliwością wyczekuję kolejnego tomu cyklu pt. "Nauczyciel".
Bardzo dziękuję autorce za odwołanie się do pokładów romantyzmu w mojej czytelniczej duszy, dzięki czemu skusiłam się na jej książkę i nie żałuję spędzonego w świecie Niezmiennych czasu.
Komentarze
Prześlij komentarz