Przejdź do głównej zawartości

Recenzja patronacka: "Cedyno" - Melissa Darwood

Premiera: 19.06.2019

"Musimy znaleźć sposób, by Ludzie Cedyno do nas dołączyli. Z ich umiejętnościami i naszą bronią możemy wyzwolić tysiące tych, którzy sprzedali swoje dusze za życia. Możemy wydostać ich z niewoli w zaświatach i sprawić, że będą wolni jak Tajganie". - fragment powieści.

Seria "Wysłannicy" jest bliska mojemu sercu odkąd przeczytałam po raz pierwszy "Laristę" i pokochałam bohaterów tej książki. Każdy z trzech tomów tego cyklu z gatunku "New Adult Fantasy" ma w sobie nie tylko przygodowo-miłosny pakiet, ale i przesłanie, obok którego nie można przejść obojętnie.


Tym razem, za pośrednictwem "Cedyno", Melissa postanowiła wprowadzić nieco zamieszania w znanym nam już towarzystwie Larysy, Gabriela, Zuzy czy Patryka. Do zgranego teamu Wysłanników dołącza Lea - opiekunka zwierząt w lokalnym schronisku. Jednocześnie w ich otoczeniu pojawiają się tajemniczy Ludzie Cedyno, którzy mają pomóc Guardianom w realizacji pewnej misji. Na ich czele stoi obdarzony niewiarygodną charyzmą Jordan, przyprawiający o szybsze bicie serca zarówno Leę, jak i czytelniczki ;)

Nie będę zdradzać tutaj szczegółów fabuły (a miejcie świadomość, że dzieje się w niej wiele), tym bardziej, że książka jest stosunkowo krótka i dość szybko docieramy do finału.

"Cedyno" podobnie jak cała seria o Guardianach i Tentatorach napisana jest żywym, plastycznym językiem, a nieograniczone pokłady wyobraźni autorki i tym razem zrobiły na mnie spore wrażenie. W tym tomie główny nacisk położony jest na perypetie Lei, ale moi ulubieńcy, czyli Gabriel i Zuza również mają tutaj sporo do powiedzenia. Wraz ze wszystkimi bohaterami będziemy odpowiadać sobie na pytanie: co w ludzkim życiu jest najważniejsze, w imię czego warto zaryzykować wszystko oraz czym dla człowieka jest przeszłość, przyszłość i teraźniejszość. Nie zabraknie tu - jak to u Melissy - miłości, przyjaźni i oddania drugiemu człowiekowi oraz intrygująco wykreowanego świata, w którym nadnaturalne zdolności bohaterów mieszają się z iście ludzkimi lękami i ograniczeniami.

Serdecznie polecam Wam tę przygodę, zachęcając gorąco do lektury całej trylogii, jeśli do tej pory jeszcze nie mieliście na to okazji.

Wielkie podziękowania kieruję w stronę autorki, która kolejny raz obdarzyła mnie zaufaniem i zaprosiła do współpracy przy promocji swojej książki.

PS: przyznam się Wam w zaufaniu, że wzruszyłam się nie lada, kiedy okazało się, że pies Lei wabi się Rufus, niczym mój ukochany Golden Retriever, który był swego czasu moim towarzyszem i członkiem rodziny przez niemal 8 lat...

  

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Akcja #CzytajLegalnieiPozwólLegalnieCzytaćInnym

Drodzy Zaczytani! Aktywnie działam w social mediach związanych z czytaniem i promocją czytelnictwa. Na swoim Instagramie  @domiczytapl  dzielę się z Wami wrażeniami z lektur, polecam książki, pokazuję wycinek swojego prywatnego życia, a także poruszam ważne według mnie kwestie dotyczące literackiego (ale nie tylko ;)) świata. I tak się wczoraj złożyło, że post jednej z moich ulubionych pisarek uruchomił we mnie organiczną potrzebę zaapelowania do wszystkich, którzy czytają i/lub udostępniają nielegalne ebooki czy PDFy książek, a także audiobooki. Niech ten wpis stanowi swoistą bazę wiedzy o możliwościach legalnego czytania, bo w dobie powszechnego dostępu do Internetu, smartfonów i komputerów naprawdę nie trzeba zniżać się do kradzieży cudzej własności intelektualnej, a tym jest udostępnianie w różnych internetowych miejscach plików z książkami elektronicznymi czy dokumentami dźwiękowymi bez zgody autora. Zachowania noszące znamiona przestępstwa należy bezwzględnie ...

Domi czyta i pisze niczym Jaskier

 16 grudnia 2021 roku Geralt z Rivii - bohater serii "Wiedźmin" stworzonej przez Andrzeja Sapkowskiego - obchodził 35 urodziny. Bo to właśnie 16 grudnia 1986 roku na łamach czasopisma "Fantastyka" ukazało się pierwsze opowiadanie z wiedźminem w roli głównej. Aby uczcić ten jubileusz, a także uświetnić premierę drugiego sezonu serialu "Wiedźmin" na Netflix, między innymi portal lubimyczytać.pl zorganizował konkurs, w którym do wygrania był specjalny numer miesięcznika "Nowa fantastyka", w całości poświęcony poświęcony wiedźmińskim sprawom. Konkurs polegał na wcieleniu się w rolę barda Jaskra i stworzeniu pieśni o wiedźminie. I tak się składa, że w tym przedsięwzięciu wzięłam udział i napisałam co następuje: Wiedźminie nasz, o Wiedźminie nasz Mieczem swym kikimory i ghule strasz Zobacz tam za rogiem Płonie Sodden A ty masz tę moc By w ciemną noc Odegnać przeznaczenia ogień. Śpiewajmy więc, na Geralta cześć By zawsze był w pobliżu Zawalczy...

Recenzja: "Wrony" - Petra Dvorakova w tłumaczeniu Mirka Śmigielskiego

 Premiera: 23.11.2020 "- To jak? Co zrobisz z Baśką? - Sama to z nią załatw - zbywa mnie. - Ja? Znowu ja! Dlaczego ciągle wszystko muszę załatwiać ja?! A ty sobie tu siądziesz i nie masz żadnych problemów. - K...wa, nie wkurzaj mnie - krzyczy na mnie, jakbym to ja zrobiła coś złego. A przecież chcę tylko, żeby on też trochę wychowywał tę dziewczynę. - To załatw to z Bachą! - upieram się przy swoim i ciskam morką ścierkę do naczyń na blat. Wacław wybiega z kuchni. Słyszę, jak leci do łazienki. Otwiera drzwi. Bacha znów podstawiła za nie kosz na pranie. Potem rozlega się już tylko straszny krzyk" - fragment powieści. Żadne dziecko nie powinno bać się swojego rodzica. Żadne! Patrzyć na rodzica oczami pełnymi bezbrzeżnego strachu, a co gorsza poczucia winy, że znowu zawiodło, że znowu nie słuchało. Że znowu po prostu było… dzieckiem. Główna bohaterka „Wron” Basia to mały kolorowy ptaszek, obdarzony talentem malarskim, który nie ma najmniejszych problemów z nauką, ale jednocześnie...